Płaca minimalna to ustalone najniższe wynagrodzenie, jakie pracodawca musi wypłacić każdemu pracownikowi zatrudnionemu  na umowę o pracę w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy niezależnie od posiadanych kwalifikacji, zaszeregowania osobistego, składników wynagrodzenia, systemu i rozkładu czasu pracy stosowanych u danego pracodawcy, jak również szczególnych właściwości i warunków pracy.

Czym jest płaca minimalna z punktu widzenia prawa?

Płaca minimalna została określona przez ustawodawcę w roku 2018 na poziomie 2100 złotych brutto. Kwota ta, zanim trafi do portfeli tych wszystkich, którym z tytułu wykonywanej pracy i zawartej umowy przysługuje musi zostać poddana pewnym ‘korektom’. Niestety proces ten jest bolesny zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Pracownik zostanie obciążony płatnościami z tytułu podatków. Poza jednak daniną z naszej pensji, Państwo obciąży również pracodawcę. Wynagrodzenie, które otrzymujemy to zaledwie 60 procent wydatków, jakie składają się na koszt zatrudnienia pracownika. Do pozostałych kosztów zaliczają się miedzy innymi składki na ubezpieczenie społeczne. ZUS stworzył  całą listę składek, które rosną wprost proporcjonalnie do kolejnych niedoborów budżetowych Skarbu Państwa.

Ustalmy zatem jakie składki do ZUS opłaca pracownik? 

• składka emerytalną – 9,76%
• składka rentowa – 1,5%
• składka chorobowa – 2,45%
• składka zdrowotna – 9%

Które ze składek po do ZUS pokrywa pracodawca?

Jak już powiedzieliśmy komfort związany z wyższą pensją minimalną oznacza także wzrost kosztów pracy. Składki powiązane bezpośrednio z ZUS stanowią niebagatelną część kosztów, ponieważ pracodawca musi opłacić między innymi część składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe i na Fundusz Pracy. Minimalna udział składek, jakie będzie musiał pokryć pracodawca w 2018 roku wyniesie:

• składka emerytalna – 9,76%
• składka rentowa – 6,5%
• składka wypadkowa – 1,8%
• składka na Fundusz Pracy – 2,45%
• składka na FGŚP – 0,10%

Aby lepiej zobrazować całą kwestię, zamiast powyższej specyfikacji składek oraz procentów rzućmy okiem na proste wyliczenie. Przyjmiemy jednocześnie dla niego, iż pracodawca wypłaca nam co miesiąc najniższą pensję krajową w wysokości 1 530 złotych netto.

• Płaca brutto – 2 100 złotych
• Koszty pracodawcy – 432,81 złotych
• Całkowity koszt pracownika miesięcznie 2 100 + 432,81 = 2 532,81.

Tak więc, aby zarobić nasze 1 530 złotych, pracodawca winien mieć na uwadze, iż będzie musiał ponieść koszty w wysokości 2 532,81PLN. Różnica pomiędzy tym, co płaci pracodawca, a co otrzymuje pracownik przekroczyła zatem przy minimalnym wynagrodzeniu kwotę 1000 zł miesięcznie, co odpowiada prawie 40 proc. kosztów pracy.

Płaca minimalna ma również znaczenie z punktu widzenia osób rozpoczynających działalność gospodarczą.  Jej poziom  wpływa na podstawę wymiaru preferencyjnych składek na ubezpieczenie społeczne. Dotyczy to osób prowadzących działalność gospodarczą przez okres krótszy niż 2 lata. W związku z tym w 2018 roku nastąpił wzrost powyższych składek. Kwota nie jest wysoka (niecałe 10 złotych) miesięcznie, ale wskazuje generalny trend.

O czym warto pamiętać

Przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw oblicza Główny Urząd Statystyczny.

Płaca minimalna obowiązuje tylko osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę. Zatem nie dotyczy pracujących na umowę cywilno-prawną, czyli umowę zlecenie czy o dzieło.

Wynagrodzenie poniżej płacy minimalnej jest naruszeniem praw pracowniczych.

Zarówno w przypadku składek ZUS, jak i podatku obowiązek ich zapłaty za pracownika jest po stronie pracodawcy. Pracodawca zatem jest płatnikiem tych należności.

Zgodnie z ustawą o minimalnym wynagrodzeniu, do tej kwoty wlicza się też inne składniki wynagrodzenia, w tym premie lub dodatki.

Według ustawy minimalna kwota wynagrodzenia nie obejmuje dodatku za pracę w porze nocnej, nagrody jubileuszowej, ani też wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Do płacy minimalnej nie wlicza się również odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę.

Od wysokości minimalnego wynagrodzenia nie może być też niższe wynagrodzenie za czas przestoju w firmie oraz odszkodowania dla ofiar mobbingu i dyskryminacji w pracy.

Nie obowiązuje już przepis o wynagrodzeniu pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy które nie mogło być niższe niż 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. W konsekwencji, każdy pracownik w pierwszym roku pracy będzie miał prawo do 100% wynagrodzenia minimalnego.